زوج ها، رهگذران | رمان آلمانی Paare,Passanten

در مجموع، اشتراوس جایگاه یک بیننده تحلیلگر، منعکس کننده و نظردهنده، روشنفکر و نافذ را می گیرد. این بیشتر در قسمت اول مشخص می شود، جایی که او زوج هایی را که مشاهده می کند – مانند یک کالسکه- توصیف می کند.

در بخش سوم، نوشت، این نویسنده است که اشتراوس به معنا و نگرش او در پست مدرنیسم می اندیشد – از جمله رد تفکر دیالکتیکی با جمله محوری: بدون دیالکتیک ما بلافاصله احمقانه تر فکر می کنیم. اما باید باشد: بدون او!. در بخش پنجم این فردی است که او در ابتدای بخش قرار می دهد: الکلی ها، فروشندگان مواد مخدر، کفاش در فروشگاه بزرگ: عروسک تنهایی به عنوان نمونه اولیه.

مجموع این کالیدوسکوپ تصویری از وضعیت ذهنی در جمهوری فدرال آلمان در آغاز دهه 1980 ایجاد می کند: بازار رابطه ای که در آن عجایب معاصر لذت طلب که در شبکه ها ادغام شده اند غالب هستند: به ظاهر آزاد، اما در واقع فقط خود را فراموش می کنند.

ساختار رسمی همچنین تصور جامعه‌ای را ایجاد می‌کند که فقط از برداشت‌ها تشکیل شده است، میدانی از آوار بدون بافت یا طول عمر. این کتاب به سرعت تبدیل به متن بدبینی فرهنگی شد.